ΕΝΑΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΓΡΑΦΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙΚΟ ΜΠΑΣΚΕΤ...


Κάποτε, κάπου,
Ξεκινούσε μια νέα προσπάθεια σε μια Ακαδημία Μπάσκετ.
Πρώτο ραντεβού στο Γήπεδο με δώδεκα νέους καλαθοσφαιριστές, παιδιά Δημοτικού που με αγωνία περιμένουν να γνωρίσουν τον πρώτο προπονητή τους. Τον άνθρωπό που θα τα βάλει στο τρένο του αθλητισμού, στο βαγόνι με τις "σπυριάρες" μπάλες για να ξεκινήσουν ένα όμορφο ταξίδι . Ο Χρήστος , Ο Παναγιώτης, Ο Δημήτρης, Ο Άρης και τα...
άλλα παιδιά ξεκινούν την πρώτη τους προπόνηση, με ενθουσιασμό, πάθος, όρεξη και αγάπη.

Και στο τέλος της προπόνησης, όλοι στο κέντρο του γηπέδου να φωνάζουν  "Πάμε ένα, δυο, τρία…πάντα μαζί για την ομάδα, για τη φανέλα, για το μπάσκετ , μια γροθιά ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ".

Ο πρώτος όρκος...

Οι μέρες κυλούν πολύ γρήγορα...

Coach, ήρθαν καινούργια παιδιά, Coach, θα φέρω και δυο φίλους μου από το σχολείο, Coach, γιατί ο νέος παίχτης χάνει προπονήσεις ;

Coach, ήρθε ένας πολύ καλός παίχτης στην ομάδα μας, Coach, η ομάδα μεγάλωσε έφτασε είκοσι παίχτες (!), Coach, ποιους θα βάλεις στο τουρνουά ;

Coach, είμαι από τους παλιούς, γιατί βάζεις τον καινούργιο στην δωδεκάδα και όχι εμένα ;

Coach, πονάω, τραυματίστηκα αλλά θα έρθω στον αγώνα.

Επιφωνήματα προβληματισμού, αγωνίας και χαράς. Δύσκολες προπονήσεις σε ψιλόβροχο, με κρύο, ομίχλη και αέρα.

Ευκαιρίες, αδικίες, κλάματα, τραυματισμοί, ξενύχτια, χαμόγελα, φωνές.Δύσκολα και εύκολα παιχνίδια.

Ο καιρός περνά...  Οι μικροί καλαθοσφαιριστές έγιναν παίδες, οι πιέσεις και τα συναισθήματα πιο έντονα, οι απαιτήσεις μεγαλύτερες.

Κανένας εξωτερικός παράγοντας όμως δεν μπορούσε να διαλύσει τα όνειρα, τους στόχους, το όραμα που είχαν αυτά τα παιδιά για το αγαπημένο τους άθλημα, το Μπάσκετ.

Πολλά παιδιά ήρθαν και έφυγαν, όμως η καρδιά της ομάδας, οι δώδεκα, ήταν πάντα μαζί, μια γροθιά με απίστευτο πάθος και αγάπη, δίπλα στον Coach και στην ομάδα, πιστοί στον όρκο τους…

Μια δυνατή παρέα με τα ίχνη του χθες και τις αναμνήσεις του αύριο...

Αφιερωμένο σε όλα τα παιδιά που επιμένουν σε αυτό που αγαπούν !

Κωνσταντίνος Τσάδαρης
Coach