Το φετινό καλοκαίρι είναι διαφορετικό για τους (περισσότερους) Έλληνες... Κυρίως, γιατί είναι λιγότερο ανέμελο σε σχέση με τα προηγούμενα ! Δυστυχώς, η βαριά οικονομική, πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί, δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας. Ζήσαμε...
-και συνεχίζουμε να ζούμε- τον τρόμο των capital controls, μέσω μάλιστα της οδού ενός αχρείαστου Δημοψηφίσματος, με το βλέμμα στραμμένο στις επερχόμενες, όπως όλα δείχνουν, πρόωρες βουλευτικές εκλογές, προκειμένου να πραγματοποιηθεί το αναπόφευκτο "εσωτερικό ξεκαθάρισμα" εντός του κυβερνητικού στρατοπέδου.
Κι όλα αυτά, τη στιγμή που δεν θα αποφύγουμε ούτε αυτή τη φορά το τρίτο (και φαρμακερό ;) μνημόνιο, αφού, ως γνωστόν, όχι μόνο δεν καταφέραμε να...σκοτώσουμε την... τρισκατάρατη τρόικα αλλά αντιθέτως την διευρύναμε, αναβαθμίζοντάς την σε... "κουαρτέτο", ελέω παλιών και νέων "θεσμών" που διεκδικούν ρόλο στις αποφάσεις για την τύχη και τις ζωές μας...
Όμως και σε τοπικό επίπεδο Δήμου Διονύσου, η γενική εικόνα δεν είναι ενθαρρυντική. Η μεγάλη πυρκαγιά του Ιουλίου στη Σταμάτα είχε ως συνέπεια την απώλεια εκατοντάδων στρεμμάτων δέντρων και βλάστησης, η μεγάλη διακοπή νερού για δύο ολόκληρες μέρες συνέβη... αυγουστιάτικα (για... λειψανδρία πολιτικών στελεχών ούτε λόγος...), ο ΘΕΣΠΙΣ έκλεισε χωρίς συζήτηση και διάλογο, τα χρήματα των δημοτών εξακολουθούν και δίνονται σε προμηθευτές μέσω απευθείας αναθέσεων, ενώ η ασυνεννοησία των δημοτικών πολιτικών δυνάμεων, οι κουτοπονηριές και τα ρουσφέτια, εντός και εκτός, καλά κρατούν...
Είμαστε όμως υποχρεωμένοι να δούμε το ποτήρι μισογεμάτο και να προχωρήσουμε. Το οφείλουμε στην Ελλάδα, τους εαυτούς μας και κυρίως στις επερχόμενες γενιές. Από όποια θέση βρίσκεται ο καθένας από εμάς, οφείλει να αντισταθεί στη μιζέρια, την απαισιοδοξία και το δόγμα του ότι "τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει προς το καλύτερο".
Αν αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι, όλα μπορούν να αλλάξουν και να βελτιωθούν. Έτσι ώστε μετά από αυτό το περίεργο καλοκαίρι, να ακολουθήσει ένας... καλοκαιρινός χειμώνας, με πολλές βέβαια μεταβατικές δυσκολίες και αναπόφευκτες μεταρρυθμιστικές αλλαγές αλλά παράλληλα και ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, με περισσότερες νέες δουλειές και θέσεις εργασίας.
Αυτό, όμως, μένει να το δούμε στην πράξη !
Καλή συνέχεια...
ΠΠ
