Όπως ήρθαν τα πράγματα, την ερχόμενη Κυριακή 5 Ιουλίου, εκτός απροόπτου, θα κληθούμε ως ελεύθεροι πολίτες να επιλέξουμε μεταξύ ΝΑΙ και ΟΧΙ, να εγκρίνουμε ή να απορρίψουμε μία «συμφωνία» με...
τους Ευρωπαίους εταίρους μας, η οποία ουσιαστικά... δεν υφίσταται, δεν υπάρχει στο τραπέζι και εκ των πραγμάτων έχει ξεπεραστεί, όσο κι αν κάποιοι στο κυβερνητικό στρατόπεδο δεν θέλουν να το παραδεχθούν, για τους δικούς τους λόγους...
Ο κύβος, όμως, ερρίφθη.
Όποια πλευρά και αν υπερισχύσει του Δημοψηφίσματος, δηλαδή είτε αυτή που στηρίζει το ΝΑΙ είτε η άλλη που τάσσεται υπέρ του ΟΧΙ, το πρωινό της Δευτέρας 6 Ιουλίου θα είναι, δυστυχώς, ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΔΥΣΚΟΛΟ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ !
Δεν θα προσφέρεται για ανόητους «πανηγυρισμούς» για καμία πλευρά (παρά το γεγονός ότι κάποιοι «θερμοκέφαλοι» δεν βάζουν ποτέ μυαλό...).
Οι τράπεζες την επόμενη μέρα θα εξακολουθήσουν να είναι κλειστές και μάλιστα χωρίς μετρητά, καθώς δεν αναμένεται να υπάρξει (τουλάχιστον άμεσα) χρηματοδότησή τους από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ειδικά όσο η συμφωνία με τους εταίρους εξακολουθήσει να παραμένει έωλη.
Η σημερινή ελληνική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, παρά τις όποιες καλές (κατά τους περισσότερους τουλάχιστον) αρχικές προθέσεις της, λαμβανομένης υπόψη της ασύμμετρα εντεινόμενης πίεσης που υφίσταται, από το εσωτερικό και το εξωτερικό, είναι αναγκασμένη σε κάθε περίπτωση να διαπραγματευτεί με την πλάτη στον τοίχο (ή πιο σωστά με το πιστόλι στον κρόταφο).
Δεν πρέπει να έχουμε ψευδαισθήσεις... Η διαπραγμάτευση, είτε μετά από ΝΑΙ, είτε μετά από ΟΧΙ, δεν μπορεί να γίνει με όρους ισότιμους για την Κυβέρνηση, όσο οι πολίτες δεν θα έχουν πρόσβαση στα χρήματά τους (όσα δηλαδή παρέμειναν στο εγχώριο τραπεζικό σύστημα, από τα «κορόιδα» που για άλλη μία φορά εμπιστεύθηκαν την πατρίδα τους) και οι επιχειρήσεις θα είναι ουσιαστικά με κατεβασμένα ρολά !
Ως εκ τούτου, οι πολίτες θα κληθούμε να απαντήσουμε σε ένα πλασματικό -αν όχι εκβιαστικό- ερώτημα, καθώς μόνο... μαζοχιστές θα ψήφιζαν μια συμφωνία με αρκετά δισεκατομμύρια εισπρακτικά μέτρα...
Αυτή όμως είναι μόνο η ΜΙΣΗ ΑΛΗΘΕΙΑ, καθώς ΟΛΟΙ ΜΑ ΟΛΟΙ οι εταίροι μας (για κάποιους «δανειστές», για κάποιους άλλους «τοκογλύφοι») κι έχει ιδιαίτερη σημασία αυτό, έχουν συμπαραταχθεί, καλώς ή κακώς, απέναντι στην ελληνική κυβέρνηση, υπογραμμίζοντας με τον πλέον σαφή και κατηγορηματικό τρόπο ότι ένα ΟΧΙ σημαίνει την επιλογή εξόδου μας από την Ευρωζώνη και το ευρώ.
Μάλλον δεν θα πρέπει να υποτιμήσουμε την ενιαία στάση τους και να τους αγνοήσουμε, πιστεύοντας ότι μπλοφάρουν... Γιατί, το πιθανότερο είναι ότι θα χάσουμε, με ό,τι σημαίνει αυτό.
Οι συνέπειες λοιπόν μιας τέτοιας επιλογής μάλλον θα πρέπει να είναι αναμενόμενες, χωρίς καμιά διάθεση κινδυνολογίας, δεδομένου ότι οι ρητοί σκληροί «κανόνες» της Ευρωζώνης έχουν ήδη προδιαγράψει, δυστυχώς, τα επόμενα βήματα, τα οποία είναι ζοφερά πλην όμως πραγματικά... Και σταματάμε εδώ.
Από την άλλη πλευρά, η επιλογή του ΝΑΙ δεν είναι βέβαιο ότι θα σημάνει την απαρχή θετικών εξελίξεων για τους πολίτες, ειδικά μάλιστα σε περίπτωση που η Κυβέρνηση δεν καταφέρει και πάλι να συνάψει μια έστω «ακριβή» συμφωνία, έχοντας ελάχιστα 24ωρα στη διάθεσή της, ίσως και ώρες...
Χωρίς καμιά διάθεση υπερβολής, αυτή είναι η αδιέξοδη κατάσταση που διαφαίνεται σήμερα, αν την δούμε με ρεαλισμό, χωρίς παρωπίδες και κομματικά γυαλιά.
Οι κρίσιμοι καιροί που ζούμε απαιτούν εθνική συνεννόηση μεταξύ των πολιτικών κομμάτων. Δυστυχώς, κάτι τέτοιο δεν επιτυγχάνεται όσο η Κυβέρνηση ΔΕΝ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗΣ αλλά αντίθετα το μόνο που επιδιώκει είναι η περιχαράκωση της κομματικής της βάσης γύρω από το ΟΧΙ.
Τουλάχιστον, ο κάθε ένας από εμάς ας προσέλθει στην κάλπη όσο το δυνατόν πληροφορημένος, για τις πιθανές συνέπειες της επιλογής του, όποια κι αν είναι αυτή. Αυτό είναι απαραίτητο, ειδικά σήμερα, και συνιστά υπευθυνότητα.
Άλλωστε, το οφείλουμε στα παιδιά μας και τις επόμενες γενιές, τις οποίες θα δεσμεύσουμε ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ είτε με το ΝΑΙ είτε με το ΟΧΙ.
Κυρίως, όμως, αυτό που προέχει είναι να παραμείνουμε ψύχραιμοι και ενωμένοι. Να απορρίψουμε κάθε ψευδοδίλημμα περί δήθεν «πατριωτών» ή «προδοτών».
Είναι αναγκαίο να συζητήσουμε για την επόμενη μέρα, να ανταλλάξουμε επιχειρήματα, να συμφωνήσουμε ή να διαφωνήσουμε, αλλά πάντα ΧΩΡΙΣ ΤΥΦΛΟ ΦΑΝΑΤΙΣΜΟ.
Την Κυριακή επιβάλλεται να πάμε να ψηφίσουμε μαζί με τους φίλους, τους συγγενείς, τους γνωστούς μας. Με ηρεμία και υψηλό αίσθημα ευθύνης.
Το μεγάλο διακύβευμα των ημερών είναι η επόμενη μέρα να μας βρει ΟΛΟΥΣ ΜΑΖΙ.
Αγαπητοί Συμπολίτες,
Ας πούμε ΟΧΙ στο διχασμό και τη διαίρεση.
Ας πούμε ΝΑΙ στη Δημοκρατία.
ΠΠ
